Dag 6 : door het slapende Spaanse achterland

Deze ochtend vroeg uit de veren om in de koelte te kunnen vertrekken en de hitte te kunnen voorblijven. We maken fietsslot los, of proberen toch, en het sleuteltje breekt af. Fietsslot niet open! Gereedschap om fiets te stelen hebben we niet bij. Na een blik van hoe kom je zoiets tegen, werd snel een garçon herschoold tot mecanieker. Met ijzerzaag en wat zweet was de klus binnen het kwartier geklaard.

We reden in een temperatuur van 14 graden richting centrum Leon, naar de Camino brug. Wie verschijnt daar? Je moet dit met je eigen ogen gezien hebben om dit te geloven. Sebastian nog wel! Hij had de vorige nacht goed kunnen doormarcheren. Hoe laat hij aangekomen is weet hij niet, hij leeft niet met de tijd van een uurwerk, enkel zon en maan geven tijdsindicatie. Als dat geen idee voor de toekomst is.

Het landschap dat we vandaag doorkruisten is gevarieerd. Het parcours heuvelachtig. We gaan een 10 km over keienpad. De fietsende pelgrim moet ook kunnen mountainbiken. In de velden zie je de rode aarde vol stenen. De velden zijn bedekt met zonnebloemen en mais. De bergen komen gevaarlijk dichterbij. Wie krijgt schrik van wie?

Tijdens onze lunchstop komen we groep Vlamingen tegen. Zij rijden Camino met fiets,  zware stukken met autobus en fietsen gaan dan in begeleidende vrachtwagen. Ze geven ons de raad morgen voorzichtig te zijn op de bergpas, zeker in de afdaling want het asfalt ligt blijkbaar zeer slecht. Een gewaarschuwde man is er 2 waard, een gewaarschuwde vrouw nog meer ...

Het was meer zoektocht, de route staat minder goed aangegeven en we hadden een totaal andere weg dan de stappers. Gps hulp was nu en dan nodig om ons op het rechte pad te houden. Tegen 15 uur zat onze 65 km er op en kwamen we aan in Astorga. We namen zonder nadenken een zeer stijle helling van 100 meter waardoor we ons in Geraardsbergen waanden. Het hotel deed ons lachen. 

Morgen staat vol op programma. Een van onze zwaarste ritten staat gepland. We rijden van Astorga naar Ponferrado, 58 km met onderweg de beklimming van de Cruz de Ferro, ongeveer een klim van 30 km tot een hoogte van 1500 meter. We zullen zorgen dat we in vorm zijn morgenvroeg . En als de rit lukt, zullen we onszelf eens trakteren !   Goed geweten!

Bij leven en welzijn, tot morgen beste vrienden !