Dag 1 - Saint Jacques bestaat echt
13 juli 2019 - Castrojeriz, Spanje
Deze ochtend bracht de ooievaar ons het goede nieuws. De temperatuur zou 10 gr minder zijn dan gisteren, nog max. 27 graden, en we zouden meestal wind in de rug hebben.
We vertrokken in Burgos voor een rit van 55 km. We reden de hele dag op de hoogvlakten van Burgos, op een hoogte van 800 - 950 meter. Het eerste deel bezaaid met paar stevige bergjes van 3-4 km lang. Maar na het stijgen kwam telkens weer het zakken. Onze kilometerteller toonde op de hoogste snelheid 71 kilometer per uur .....historisch maximum ! Het landschap een golvend geel tapijt, eindeloze graanvelden en dorre vlakten aan de horizon afgewisseld met grote velden zonnebloemen die nog niet komen piepen. Paar 10-tal jaar geleden werden de druiven getroffen door een ziekte waardoor er quasi geen meer overbleven. Topoverleg van de AA club besliste toen om landbouwteelt om te schakelen naar voornamelijk graan. Gelukkig heeft de hopteelt in regio Aalst nooit te kampen gekregen met een dergelijke ziekte, anders zou het leven van menig Aalstenaar er danig anders hebben uitgezien. Het zou er waarschijnlijk toe geleid hebben dat de anesthesie samenstelling voor een ingreep, aanpassingen nodig had. Goed, we bleven van dit noodlot gelukkig gespaard.
Voor onze lunch hielden we halt in Hontanas. We kwamen op het pad van de wandelaars, waardoor een gezellige drukte was in het prachtige, piepkleine centrum. We hadden nog een tocht van 10 tal km voor de boeg en veroorloofden ons een Sangria. Gemaakt door de vrouw des huizes, een Ierse, die 4 tal jaar geleden op haar bedevaarttocht een Spanjaard tegen het lijf liep. Hoe zwaar kan een mens moeten boeten voor zijn zonden? Ze hielden daar een hotel, restaurant open en deze avond stond life music geprogrammeerd. De wandelaars die we daar ontmoet hebben, zullen hoogst waarschijnlijk niet de dansvloer niet meer betreden na hun zware tocht . Of er moet nog een mirakel gebeuren. We werden een zeer lekkere spaghetti pesto geserveerd. Jammer dat het zo ver is anders gingen we elke zaterdag daar eten.
Op onze laatste 10 km reden we voorbij de ruïne St Antonio. 300 - 400 jaar geleden werden hier de pelgrims verzorgd. Wat verderop staat een klooster van de Arme Klaren.
Zo reden we geruisloos Castrojeriz binnen en overnachten we in hotel Iacobus. Buiten klinkt af en toe een donderslag .
Morgen een vlakke rit op het programma van 50 tal km. Het wordt iets voor de sprinters.
Groetjes Paul en Sonia
Jullie gaan hem nog heel veel tegen komen op jullie tocht 😇
Bij het lezen, krijgen we zowaar een flashback ☺️
Het gaat jullie zeker lukken ! Als het hoofd het wil, zorgt Saint Jacques voor de rest 😀
Marleen & Jan
Nog veel goeie moed en lieve groetjes
Walter & Christine
Hou moed. Nog enkele dagen ... ;-)
Ann Paul